Latince (Botanik) İsim: Cocos Nucifera
Bitki Ailesi: Arecaceae
Yaygın Ekstraksiyon Yöntemi: Soğuk sıkım
Tipik Olarak Kullanılan Bitki Bölümü: Meyve
Renk: Beyaz
Aromatik Özellik: Hindistan cevizi aroması
Hindistan cevizi ile ilgili ilk kayıtlar MÖ 1500 dönemine aittir; Ayurveda tıbbında zihin, beden ve ruh hastalıkları için bir çare olarak kullanıldığından bahsetmektedir.
9. yy Çin belgelerinde ve Denizci Sinbad hakkındaki 1001 Gece Masallarında da Hindistan cevizinden bahsedilmiştir. İlk hindistancevizi gözlemi muhtemelen bilginlerin Hindistan Cevizi olduğuna inandıkları bir “Hint Fındığı” bulgusunu MS 5. yüzyılda kaydeden, Kostas olarak bilinen bir Mısırlı gezgine aittir.
İngiliz kaşif Kaptan Cook bile, Pasifik Okyanusu'nu çevreleyen ve Hindistan Cevizi Yağı'nı yoğun olarak kullanan toplulukların çekiciliğinden bahsetmiştir.
Yerli Samoalı şifacılar, Orta ve Güney Amerikalı şifacılar ve Ayurvedik tıp uygulayıcıları Hindistan cevizi yağını, hastalıkları tedavi etmek ve yaraları iyileştirmek için bir çare olarak kullandı.
Hindistan cevizi, Marco Polo tarafından 1280 yılında "Nux indica" olarak, 1600'lerde Sir Francis Drake tarafından "Nargils" olarak ve sayısız başka isim ile adlandırıldıktan sonra 1700'lerde Portekizliler tarafından bugünkü ismini almıştır. Adı, gözlerin ve burnun bir insan kafasındaki yerleşimine benzeyen üç girinti nedeniyle, "kafa" veya "kafatası" anlamına gelen 16. yüzyıl Portekizce ve İspanyolca "coco" kelimesinden türetilmiştir.
Hindistan cevizi, palmiyegiller familyasından tropik bölgelerde yetişen, meyvesi yenen bir palmiye türüdür. Ağaçlarının boyu 20 metreyi aşabilir. Hindistan cevizi 7-13 yaşları arası meyve vermeye başlar. 60 yıl kadar ürün verir. 90-100 yıl kadar yaşar.
Hindistan cevizi yağı, Hindistan cevizi meyvesinden soğuk sıkım yöntemi ile elde edilir. 24 °C'nin üzerindeki sıcaklıklarda, Hindistan cevizi yağı berrak bir sıvı olarak görünür. 24 °C’den daha soğuk ortamlarda ise Hindistan cevizi yağı katı formdadır, opak ve beyaz görünür.
Parçalar halinde tatlılarda ve pasta süslemelerinde, Hindistan cevizi sütü halinde vegan beslenmede ve tatlı yapımında, doğal hali ile ise bir meyve olarak tüketilebilir. Bununla birlikte uzun yıllardır kozmetik sektöründeki ürünlerin bileşiminde yer almasına karşın, saf Hindistan cevizi yağının tek başına kullanımı da son dönemde oldukça popülerleşmiştir.
%80-90’ı doymuş asitlerinden oluşmaktadır. Hindistan cevizinin etli kısmı magnezyum, potasyum, kalsiyum, çinko, E, K, C vitamini, demir gibi vitamin ve mineraller içerir ve iyi bir lif kaynağıdır. İçeriğindeki zengin yağ asitleri sayesinde birçok fayda sunmaktadır.
ANAHTAR BİLEŞENLER / AKTİF MADDELER
FAYDALAR
Araştırmalar hindistan cevizi yağının antimikrobiyal özelliği sayesinde bir ağız gargarası gibi çalıştığını, diş plağına, diş çürümesine ve diş eti hastalığına neden olan Streptococcus mutans gibi bakterileri yok etmeye yardımcı olduğunu göstermiştir [5] [6].
Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar, saf hindistan cevizi yağındaki antioksidanların, kemik hücrelerine zarar verebilecek serbest radikalleri nötralize ederek kemik sağlığını korumaya ve kemik yapısını iyileştirmeye yardımcı olduğunu göstermiştir [7] [8].
Hindistan cevizi yağındaki yağ asitleri kanınızdaki HDL (iyi) kolesterolü yükseltmeye ve kalp hastalığı riskini azaltmaya yardımcı olur [9] [10].
UYARILAR
AKADEMİK ARAŞTIRMALAR
[1] A. L. C. Agero, V. M. Verallo-Rowell (2004). A randomized double-blind controlled trial comparing extra virgin coconut oil with mineral oil as a moisturizer for mild to moderate xerosis. Dermatitis, 2004 Sep;15(3):109-16.
[2] M. T. P. Evangelista, F. Abad-Casintahan, L. Lopez-Villafuerte (2013). The effect of topical virgin coconut oil on SCORAD index, transepidermal water loss, and skin capacitance in mild to moderate pediatric atopic dermatitis: a randomized, double-blind, clinical trial. International Journal of Dermatology 2014, 53, 100–108.
[3] C. D. Kaur, S. Saraf (2010). In vitro sun protection factor determination of herbal oils used in cosmetics. Pharmacognosy Res. 2010 Jan-Feb; 2(1): 22–25.
[4] A. S. Rele, R. B. Mohile (2003). Effect of mineral oil, sunflower oil, and coconut oil on prevention of hair damage. J Cosmet Sci. Mar-Apr 2003;54(2):175-92.
[5] M. Kaushik, P. Reddy, R. Sharma, P. Udameshi, N. Mehra, A. Marwaha (2016). The Effect of Coconut Oil pulling on Streptococcus mutans Count in Saliva in Comparison with Chlorhexidine Mouthwash. J Contemp Dent Pract. 2016 Jan 1;17(1):38-41.
[6] F. C. Peedikayil, P. Sreenivasan, A. Narayanan (2015). Effect of coconut oil in plaque related gingivitis - A preliminary report. Niger Med J. Mar-Apr 2015;56(2):143-7.
[7] M. A. Abujazia, N. Muhammad, A. N. Shuid, I. N. Soelaiman (2012). The effects of virgin coconut oil on bone oxidative status in ovariectomised rat. Evid Based Complement Alternat Med. 2012 ; 2012 : 525079.
[8] Z. Hayatullina, N. Muhammad, N. Mohamed, I.N. Soelaiman (2012). Virgin coconut oil supplementation prevents bone loss in osteoporosis rat model. Evid Based Complement Alternat Med. 2012 ; 2012 : 237236.
[9] M. L. Assunção, H. S. Ferreira, A. F. Santos, C. R. Cabral, T. M. M. T. Florêncio (2009). Effects of dietary coconut oil on the biochemical and anthropometric profiles of women presenting abdominal obesity. Lipids, 2009 Jul;44(7):593-601.
[10] D. A. Cardoso, A. S. B. Moreira, G. M. M. Oliveira, R. R. Luiz, G. Rosa (2015). A coconut extra virgin oil-rich diet increases HDL cholesterol and decreases waist circumference and body mass in coronary artery disease patients. Nutr Hosp. 2015;32(5):2144-2152.